گچبری به سبک اروپایی

گچکاری،دکوراسیون و معماری اروپایی

سبک هنرهای انتزاعی یک سبک بسیار خاص است، حس منحصر به فرد و شخصی زیبایی شناسی مدرن اروپایی با دیدگاهی قوی، صرف نظر از دوران یا منطقه جغرافیایی که نشان از سبکی شیک و خاص دارد!

پس از ظهور اسلام در ایران با دقت به حفظ دوام آن و پیشرفت آن در سبک کاخ سازی در ایران تغییراتی در آن پدید آمد. به عنوان مثال در سبک گچبری تغییراتی به وجود آمد و به گچبری مدرن تغییر یافت.

در عصر صفویه پیشرفت گچبری در ایران ادامه یافت، بیشترین نمونه از این بهسازی ها در کاخ های اصفهان و قزوین مشاهده می شده است. و کاخ های بسیاری در اصفهان و دوران شاه عباس اول که یکی از بهترین فرمانروایان سلسله صفویه بود با نماهای گچبری به جا مانده است. با توجه به قزوین که در آن زمان پایتخت بود، در ساخت آن از انوع مختلفی از گچبری استفاده شد.

مرتبط بودن هنر معماری با گچبری مدرن

گچبری به سبک اروپایی

با تنوع زیاد نقوش و اشکال، هنر گچبری مدرن دارای زوایای و اشکال متفاوتی است که می‌توان آن‌ها را بررسی کرد. اما آنطور که به نظر می رسد هنر گچبری مدرن در اوایل قرن بیستم بسیار فراگیر شد و خاستگاه هنر معماری در ایران بود.

از با اهمیت ترین دست آوردهایی که هنر مدرن در ایران بوجود آورد سبک گچبری مدرن بود که وارد ایران شد.به همین دلیل این موضوع تحولی می باشد که اهمیت آن مشابه انقلاب صنعتی در ایران بود. همینطور در زمینه زیبایی شناسی و در معماری هنر گچبری مدرن تحول زیادی را برای ما بوجود آورده است.

هیجان انگیزترین چیز در مورد گچ کاری جدید کیفیت انتزاعی آن است، توهم حرکت و حرکت که از تکرار مداوم اشکال کوچک ناشی می شود. انباشت فرم های ساده در طول نسل ها منجر به هنر به معنای بسیار کلاسیک کلمه شده است. این را می‌توان در مجسمه‌سازی یونانی و رومی مشاهده کرد که بیشتر بر اشکال هندسی تکیه داشتند. حرکت به سمت انتزاع از زمان امپرسیونیسم آغاز شد، زیرا هنرمندانی مانند مونه و ون گوگ به جای تلاش برای بازآفرینی وفادارانه یک شی در سه بعدی، شروع به تمرکز بر چگونگی ظاهر شدن اشیا از یک نقطه دید در یک نور خاص کردند.

امپرسیوئیسم

به تجربه و هنر گچبری که در آن نور و رنگ با ترکیب هم به وجود می آید، اصطلاح امچرسیوئیسم نامیده می شود. در شکل هنری گچبری و رنگ و نور آن، امپرسیونیسم خاصی وجود دارد. به تدریج با کمک هنرمندان به یک طرح و فرآیند تبدیل می شود و به یک هنر گچبری مدرن انتزاعی تبدیل می شود. این هنرمند اضافه می کند که طرح را بر روی گچبری مدرن منتقل می کند، اما نظرات و احساسات خود را نیز بیان می کند. در پایان این اثر هنری، دیدگاه خود را در مورد طراحی بیرونی این هنر گچبری مدرن خواهید دید. این نوع دست ساز هیچ ربطی به خارج از جامعه ندارد. بنابراین، هنر امپرسیوئیسم از انتزاع در سبک سنتی تکامل یافته می باشد، بنابراین تغییراتی در این نوع تکامل زیبایی‌شناختی ایجاد می‌کند.

گچبری یکی از هنرهایی است که ارتباط تنگاتنگی با معماری دارد. قالب های ساختمانی و کت و تزئین آن و در این مرحله برای اینکه بتوان بلوک ساختمانی آجری ساخت،روشی بسیار زیبا برای تزیین دیوار اتاق خواب با گچ کاری که می توانید سرامیک اسلیمی را بسیار برجسته و ملایم کنید.

خصوصیات دکوراسیون داخلی به سبک ویکتوریایی

گچبری به سبک اروپایی

تمام طراحی داخلی یکسان ایجاد نمی شود. هر سبک ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد که آن را از سبک های دیگر متمایز می کند. ویکتوریایی ها سبک متمایز خود را دارند که در بسیاری از طرح های ساختاری و متریال دوره ویکتوریا از جمله خانه ها دیده می شود.

گچبری یک سبک طراحی داخلی است که حدود دو قرن است که وجود داشته است. حتی امروزه بسیاری از افراد از آن در خانه خود استفاده می کنند. ظرافت و کلاس زیادی به خانه می بخشد. برخی از قالب‌گیری‌های گچی برای اتاق‌های شیک یکپارچهسازی با سیستم عامل را بررسی کنید!

ویژگی های دکوراسیون داخلی ویکتوریایی و طراحی داخلی به دو رنگ اصلی یعنی رنگ های روشن و رنگ های تیره تقسیم می شود. رنگ های روشن مانند کرم، زرد، صورتی و غیره اغلب برای رنگ آمیزی دیوارهای بلند و سقف خانه های سبک ویکتوریایی استفاده می شود. و از تیره ترین رنگ ها مانند قهوه ای، بنفش، شرابی و … برای رنگ آمیزی مبلمان استفاده می شود.

گچبری به سبک ویکتوریایی شبیه به سبک گوتیک است، اگرچه از قطعات منحنی کمتر و قالب های کنده کاری شده کمتر استفاده می شود. این سبک خاص خود را دارد، با نیم مجسمه ها به عنوان طرح تزئینی اصلی. بالای دیوار بدون ترتیب خاصی و با استفاده از اشکال هندسی و منحنی ها انجام شده است. مبلمان با دکمه های الماس یا مستطیل شکل، حکاکی های بلند یا پایه های ساخته شده از گل های ساخته شده از دکمه های الماس مانند در دوره ویکتوریا (1837-1901) ترجیح داده می شد، زمانی که گچکاری در محبوب ترین مرحله خود بود.

الگوها

الگو ها و طرح ها بکار رفته در سبک های ویکتوریایی معمولاً بصورت طرح هایی از طبیعت و جانوان می باشند.

پرده‌‌‌ها و فرش‌‌‌ها

ویژگی های اصلی سبک طراحی به شرح زیر است:

1) انتخاب رنگ- طرح رنگ دکوراسیون ویکتوریایی معمولا سیاه، سفید و خاکستری است.

2) سبک- این را می توان نئوگوتیک نیز نامید.

3) دکوراسیون داخلی – دکوراسیون داخلی به سبک ویکتوریایی امروزه نیز محبوب است، اما نه در نوع قرن شانزدهم. به عنوان مثال، در این سبک از سنگ مرمر تزئین شده برای قطعات شومینه و طرح های مختلف برای فرش، کاغذ دیواری، تخته سر و پرده استفاده می شود.

رنگ‌‌‌ها

دکوراسیون اولیه ویکتوریایی بسیار تخیلی بود و اغلب (به ویژه برای دکوراسیون داخلی) از سبک های قرون وسطایی و رنسانس الهام گرفته شده بود. از رنگ های روشن مانند زرشکی و بنفش روی پارچه و مبلمان استفاده میشد. دیوارهای خانه های ویکتوریایی نیز با رنگ های روشن و زنده رنگ آمیزی شده بودند.

پارچه‌‌‌ها

آیا می‌دانستید که اگر پارچه‌های روی مبلمان، پانسمان‌های پنجره یا سایر اکسسوری‌های شما با کاغذ دیواری یا رنگ دیوار شما همخوانی نداشته باشد، می‌تواند در دکوراسیون منزل شما چشم‌پوشی ایجاد کند؟ با تطبیق رنگ پارچه و کاغذ دیواری یا رنگ دیوارتان، خطری را که اتاق خواب به سبک ویکتوریایی خود دارید، غیرجذاب نکنید.

شومینه‌‌‌ها

شومینه های ساخته شده از سنگ مرمر یکی از ویژگی های دکوراسیون سبک ویکتوریایی است. این شومینه ها معمولا در اتاق نشیمن و اتاق خواب نصب می شوند. تنوع بی‌پایانی از این شومینه‌ها وجود دارد، اما متأسفانه اکثر مردم فقط می‌توانند بین چند مدل یکی را انتخاب کنند. بهترین گزینه این است که خودتان یک شومینه بسازید یا یک متخصص را استخدام کنید که این کار را برای شما انجام دهد.

گچ‌‌‌بری‌‌‌ها و قرنیز‌‌‌ دیوار‌‌‌ها

گچ کاری سبکی از دکوراسیون داخلی است که در آن از گچ کاری برای تزئین دیوارها و سقف استفاده می شود. هدف از این نوع تزیین بیش از آنکه هدفی کاربردی داشته باشد، جنبه تزئینی، معنوی و شاعرانه دارد. در این سبک گچبری های زیبایی بر روی دیوارها و سقف به چشم می خورد. علاوه بر جذابیت بصری، با حس عمقی طبیعی خود فضایی چشم نواز را نیز ایجاد می کند.

گچکاری رنسانس بریتانیایی

گچبری به سبک اروپایی

اکثر آثار استاندارد در تاریخ گچکاری تزئینی در این کشور از دهه های اولیه قرن بیستم می باشد و مطالب بسیار جدید مربوط به تاریخ معماری قرن شانزدهم از زمانی پرده برداری می کند که در نوشته ها ذکر شده است با تمرکز بر روی کار گچکارهای لندن، می توان شواهدی مستند برای درک این که در پایتخت چه اتفاقی می افتده- برجستگی ایده ها و مدهای جدید در دکوراسیون داخلی همانند هر چیز دیگری در این دوره- و چگونگی انتشار این “سبکهای لندنی” به سایر نقاط کشور به دست آورد.

قرن شانزدهم زمان مناسبی برای مطالعه گچ کاری است، زیرا نه قبل و نه بعد از آن این همه علاقه و فعالیت در مواد جدید وجود ندارد. توسعه هنرهای گچبری وابسته به گچکاری تزئینی و دستورالعمل های کلی آن بود. خلاصه‌ای از این حرکت در کشور بدون درک چگونگی استفاده از سبک‌ها، گرایش‌ها و مواد در پایتخت انگلستان غیرممکن خواهد بود.